Tytuł: Zemsta i przebaczenie. Bezkres nadziei
Cykl: Zemsta i przebaczenie (tom V)
Autor: Joanna Jax
Wydawnictwo: Videograf
Data wydania: 29 listopada 2017
Liczba stron: 416
Sięgając po nieznane serie zawsze mam jeden problem - czy będzie ona dobra? Czy każdy kolejny tom sprawi, że nie będę się chciała rozstawać z bohaterami? Czy po przeczytaniu większości zatrze mi się w pamięci granica pomiędzy poszczególnymi częściami, a w głowie zostanie mi tylko jeden spójny obraz? Takie pytania zawsze sobie zadaję i wraz ze zbliżającym się końcem przygody, powoli odpowiadam sobie na pytania. Jak było tym razem?
II wojna światowa dobiega końca. Europa podnosi się ze zgliszcz i czuć powiew wolności. Jednak nie dla wszystkich oznacza to koniec kłopotów, a z biegiem czasu następuje głęboki podział nowego świata. Los rozdziela czwórkę bohaterów i każdego z nich stawia przed trudnymi wyborami i wyzwaniami, a brzemię wojny odciska na ich życiu bolesne piętno. Czy uda się pokonać rosnące mury, a miłość i przyjaźń wygrają z nienawiścią i egoizmem, gdy ludzkie ścieżki wyznacza historia? Ucieczki nazistów, stalinowskie rządy, kołymskie gułagi i walka o władzę, a gdzieś pomiędzy toczące się życie zwykłych ludzi. [opis wydawcy]
Wielokrotnie o tym wspominałam, ale napiszę i tym razem. Jeśli spodziewacie się, że napiszę Wam cokolwiek odnośnie fabuły, to niestety tego tutaj nie znajdziecie. Jedyny fragment mojej opinii, dotyczący samej treści, to opis książki, który znajduje się powyżej. Dlaczego sama nie chcę się odnieść do fabuły, do kolejnych przygód bohaterów, czy choćby wspomnienia ich samych? Nie chcę Wam za dużo zdradzić. W moim odczuciu, to co było, jest już znane. Ale czy na pewno wszystkim? Może właśnie osoba, która czyta moje słowa jeszcze nie zapoznała się z pierwszym tomem Zemsty i przebaczenia, a po poznaniu mojego tekstu, nie będzie już chciała sięgnąć po cykl z prostych przyczyn - będzie wiedziała, co się wydarzy. Z książkami Joanny Jax, a dokładniej z tym cyklem jest jeszcze jeden szczegół - większość z nas choć trochę zna historię Polski, a w szczególności czasy II wojny światowej i to, co działo się później. Pod tym względem, jak w każdej książce historycznej może wiedzieć, czego się spodziewać. Jednak każda opowieść, zawierająca w sobie historyczne tło dotyczy innych ludzi, innych bohaterów, a co za tym idzie niesie za sobą zupełnie inne emocje, doświadczenia i przeżycia.
W pewnym momencie poznawania cyklu Zemsta i przebaczenie, uświadomiłam sobie, że podobnie jak z Czasem honoru, ta seria również idealnie nadawałaby się do zekranizowania. Jestem pewna, że wielu ludzi z zapartym tchem śledziłoby losy wszystkich bohaterów. Nie tylko głównych, gdyż po drodze wielu z nich znalazłoby miejsce w naszych sercach. Ja z przyjemnością wyszukiwałam w tekście imion bohaterów, którzy szczególnie przypadli mi do gustu. A czy dane mi było znów z nimi się spotkać w piątym tomie? Tego Wam nie zdradzę. Jedno jest pewne - po drodze było wiele wzruszeń, zarówno ze względów miłosnych, jak i tych tragicznych wydarzeń, które na stałe zapisały się w historycznych kartach.
Chyba dla każdego Polaka czasy II wojny światowej i jej następstw powinny wywoływać wielkie emocje. Do tego wspaniały styl autorki i ogrom pracy włożonej w stworzenie niezwykle realnego
obrazu sprawia, że obok tych książek nie można przejść obojętnie. Mi dodatkowo przykro jest z jednego powodu. Niebawem premiera VI tomy Zemsty i przebaczenia. Ostatniego tomu. Szkoda będzie się rozstać z bohaterami, jednak każda historia kiedyś musi się kiedyś skończyć, a ja liczę na to, że dane będzie mi przeczytać jeszcze niejedną opowieść, która wyjdzie spod pióra autorki. Autorkę możecie znać chociażby z Sagi von Becków, a dla tych, którzy jeszcze do tej informacji nie dotarli: Pamiętnik ze starej szafy autorstwa Patrycji May, to nic innego, jak kolejna powieść Joanny Jax!!! Autorka postanowiła ukryć się pod pseudonimem, jednak ostatnio wydawnictwo wyjawiło nam tę niespodziankę! Jeśli jeszcze nie czytaliście, gorąco polecam. Duża dawka śmiechu gwarantowana!
Rekomendując: Kończąca się wojna powinna zwiastować zwieńczenie losów wszystkich bohaterów. Tymczasem Joanna Jax wrzuca czytelnika w bezkres nadziei, bawiąc się jego emocjami. Choć zdawać by się mogło, że w piątym tomie pisarka nie ma nas już czym zaskoczyć, ona właśnie to robi! Utwierdza nas w przekonaniu, że jedyne, czego możemy się spodziewać, to niesamowicie dobrej literatury, z ogromem emocji i prawdziwego życia. Gorąco polecam!
II wojna światowa dobiega końca. Europa podnosi się ze zgliszcz i czuć powiew wolności. Jednak nie dla wszystkich oznacza to koniec kłopotów, a z biegiem czasu następuje głęboki podział nowego świata. Los rozdziela czwórkę bohaterów i każdego z nich stawia przed trudnymi wyborami i wyzwaniami, a brzemię wojny odciska na ich życiu bolesne piętno. Czy uda się pokonać rosnące mury, a miłość i przyjaźń wygrają z nienawiścią i egoizmem, gdy ludzkie ścieżki wyznacza historia? Ucieczki nazistów, stalinowskie rządy, kołymskie gułagi i walka o władzę, a gdzieś pomiędzy toczące się życie zwykłych ludzi. [opis wydawcy]
Wielokrotnie o tym wspominałam, ale napiszę i tym razem. Jeśli spodziewacie się, że napiszę Wam cokolwiek odnośnie fabuły, to niestety tego tutaj nie znajdziecie. Jedyny fragment mojej opinii, dotyczący samej treści, to opis książki, który znajduje się powyżej. Dlaczego sama nie chcę się odnieść do fabuły, do kolejnych przygód bohaterów, czy choćby wspomnienia ich samych? Nie chcę Wam za dużo zdradzić. W moim odczuciu, to co było, jest już znane. Ale czy na pewno wszystkim? Może właśnie osoba, która czyta moje słowa jeszcze nie zapoznała się z pierwszym tomem Zemsty i przebaczenia, a po poznaniu mojego tekstu, nie będzie już chciała sięgnąć po cykl z prostych przyczyn - będzie wiedziała, co się wydarzy. Z książkami Joanny Jax, a dokładniej z tym cyklem jest jeszcze jeden szczegół - większość z nas choć trochę zna historię Polski, a w szczególności czasy II wojny światowej i to, co działo się później. Pod tym względem, jak w każdej książce historycznej może wiedzieć, czego się spodziewać. Jednak każda opowieść, zawierająca w sobie historyczne tło dotyczy innych ludzi, innych bohaterów, a co za tym idzie niesie za sobą zupełnie inne emocje, doświadczenia i przeżycia.
W pewnym momencie poznawania cyklu Zemsta i przebaczenie, uświadomiłam sobie, że podobnie jak z Czasem honoru, ta seria również idealnie nadawałaby się do zekranizowania. Jestem pewna, że wielu ludzi z zapartym tchem śledziłoby losy wszystkich bohaterów. Nie tylko głównych, gdyż po drodze wielu z nich znalazłoby miejsce w naszych sercach. Ja z przyjemnością wyszukiwałam w tekście imion bohaterów, którzy szczególnie przypadli mi do gustu. A czy dane mi było znów z nimi się spotkać w piątym tomie? Tego Wam nie zdradzę. Jedno jest pewne - po drodze było wiele wzruszeń, zarówno ze względów miłosnych, jak i tych tragicznych wydarzeń, które na stałe zapisały się w historycznych kartach.
Chyba dla każdego Polaka czasy II wojny światowej i jej następstw powinny wywoływać wielkie emocje. Do tego wspaniały styl autorki i ogrom pracy włożonej w stworzenie niezwykle realnego
obrazu sprawia, że obok tych książek nie można przejść obojętnie. Mi dodatkowo przykro jest z jednego powodu. Niebawem premiera VI tomy Zemsty i przebaczenia. Ostatniego tomu. Szkoda będzie się rozstać z bohaterami, jednak każda historia kiedyś musi się kiedyś skończyć, a ja liczę na to, że dane będzie mi przeczytać jeszcze niejedną opowieść, która wyjdzie spod pióra autorki. Autorkę możecie znać chociażby z Sagi von Becków, a dla tych, którzy jeszcze do tej informacji nie dotarli: Pamiętnik ze starej szafy autorstwa Patrycji May, to nic innego, jak kolejna powieść Joanny Jax!!! Autorka postanowiła ukryć się pod pseudonimem, jednak ostatnio wydawnictwo wyjawiło nam tę niespodziankę! Jeśli jeszcze nie czytaliście, gorąco polecam. Duża dawka śmiechu gwarantowana!
Rekomendując: Kończąca się wojna powinna zwiastować zwieńczenie losów wszystkich bohaterów. Tymczasem Joanna Jax wrzuca czytelnika w bezkres nadziei, bawiąc się jego emocjami. Choć zdawać by się mogło, że w piątym tomie pisarka nie ma nas już czym zaskoczyć, ona właśnie to robi! Utwierdza nas w przekonaniu, że jedyne, czego możemy się spodziewać, to niesamowicie dobrej literatury, z ogromem emocji i prawdziwego życia. Gorąco polecam!
Za możliwość przeczytania kolejnego tomu i napisania do niego rekomendacji, serdecznie dziękuję Autorce i wydawnictwu Videograf
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Drodzy Czytelnicy!
Jest mi niezmiernie miło, że trafiliście na mojego bloga. Będzie mi jeszcze milej jeśli pozostawicie po sobie ślad w postaci komentarza. Dzięki temu wiem, co Wam się podoba i jaka jest Wasza opinia na dany temat. Pozostaw po sobie ślad, a na pewno Cię odwiedzę!
Pozdrawiam,
Daria